پراکسیدها طیف گسترده ای از کاربردها را در سنتز آلی دارند, اما خطرات ایمنی زیادی نیز وجود دارد, مخصوصاً حلالهایی مانند اتر, تتراهیدروفوران و الکل ایزوپروپیل, تولید پراکسیدهای ارگانیک پس از مدت طولانی آسان است, و اگر در حین استفاده نادیده گرفته شوند, منفجر شدن آن آسان است. پیدا کردن یک قابل اعتماد مهم است, روش جهانی و حساس برای تشخیص پراکسیدهای آلی برای ایمنی آزمایشگاهی.
در 2020, org.Process res.dev. (org.Process res.dev. 2020, 24, 7, 1321-1327) روشی را برای تشخیص کمی پراکسیدهای آلی PPM بر اساس کروماتوگرافی مایع-آلبرتویولت منتشر کرد (LC-UV). روش ساده و حساس است. فلز انتقال واکنش پراکسیدها با سولفیدها را کاتالیز کرد تا سولفوکسیدها تشکیل شود. محتوای سولفوکسیدها به طور غیرمستقیم توسط تشخیص LC تأیید شد. حد تشخیص سولفوکسیدها به دست آمد 1 μg/ml با استفاده از ستون C18 معمولی و آشکارساز UV.
از طریق آزمایشات, محققان مشخص کردند که Vanadium ov پنتاوالنت(OIPR)3 به عنوان کاتالیزور, بنزیل فنیل سولفید به عنوان بستر, LC برای تشخیص محتوای محصول سولفوکسید 3 بهترین ترکیب بود, و واکنش می تواند در درون تکمیل شود 4 ساعت ها. محققان از این روش برای مطالعه THF و METHF استفاده کردند و دریافتند که:
1.BHT می تواند به طور موثری تولید پراکسید را مهار کند. در طول آزمایش شش هفته ای, خواه در نیتروژن یا هوا ذخیره شود, شیشه شفاف یا شیشه قهوه ای, افزایش محتوای پراکسید کمتر از < 10 ppm;
- THF و METHF بدون BHT را می توان با خیال راحت در جو نیتروژن ذخیره کرد;
- پس از قرار گرفتن در معرض هوا در هر دو بطری شیشه ای قهوه ای و شفاف, محتوای پراکسید THF و METHF افزایش یافته است, و افزایش پراکسید در METHF سریعتر از THF بود.
